Hoe verbeeld je verdriet in een foto? Hoe laat je rouw zien? Of herinnering? Museum Tot Zover toont van 27 mei t/m 23 september 2018 werk van vier talentvolle fotografen, die recent afstudeerden aan de Fotoacademie in Amsterdam. Alle vier zochten ze hun thema in een persoonlijke benadering van omgaan met verlies. In de tweede Best of Class toont het museum hun poëtische en indringende foto’s.
In de serie Best of Class is na Dood & Architectuur (2016) nu de beurt aan fotografen Vera van Almen, Rachel de Liefde, Nienke Steinitz en Jasmijn Duterloo. Het gaat om nieuw werk, voortbordurend op de projecten waarmee ze afstudeerden. In geen van de werken is de dood letterlijk in beeld gebracht. De gelaagde foto’s gaan over herinnering, verlangen, eenzaamheid, verlies, verdriet, melancholie en onmacht.
Met Best of Class biedt Museum Tot Zover een podium aan jong talent, aan studenten of pas afgestudeerden op het gebied van kunst, design, architectuur en fotografie. Voor hen een bijzondere gelegenheid om hun werk in een museale setting te tonen, voor het museum interessant om te kijken welke visie nieuwe generaties hebben op de dood.
Het talent wordt ook door anderen herkend: Vera van Almen en Nienke Steinitz zijn door de redacteuren van GUP Magazine gekozen tot New Dutch Photography Talent 2018. Best of Class 2 is te zien in de Grote Zaal van Museum Tot Zover. Tegelijkertijd is de tentoonstelling 10 jaar verzamelen nog te zien. Hiermee onderstreept het jarige museum dat het kijkt naar zowel het verleden als het heden.
Nienke Steinitz (Amersfoort, 1979) studeerde in december 2016 af aan de Fotoacademie in Amsterdam. Haar abstracte, poëtische foto’s verbeelden de ongrijpbaarheid van het bestaan. Ze visualiseert dit thema door gebruik te maken van de natuur en van specifieke locaties. Ze creëert zowel een emotionele als een visuele gelaagdheid, bijvoorbeeld door middel van kleur, licht en reflectie. Het geëxposeerde werk gaat over de complexiteit van verlies.
Vera van Almen (Eindhoven, 1986) rondde de Fotoacademie af in 2017. Van Almens werk toont haar melancholische kijk op het leven, met onderwerpen als verlies en verlangen.
Ze heeft een esthetische blik die laat zien dat tragiek en schoonheid altijd met elkaar verweven zijn. Het onvoorziene en onvoorspelbare spelen een grote rol in haar werkproces. Daarom heeft ze een voorkeur voor analoge technieken.
Rachel de Liefde (Den Haag, 1969) studeerde in 2016 af aan de Fotoacademie. Ze wordt geprikkeld door thema’s als vergankelijkheid, maar ook levenskracht en de schoonheid van het alledaagse. Met haar poëtische, emotionele en sensuele beelden brengt zij het volle leven in beeld, met vreugde, verdriet, kwetsbaarheid en liefde. De Liefde maakte ‘Bevroren Vleugels’ vanuit haar eigen ervaring van rouwen na zelfdoding. Het is een beeldverhaal, waarin elke foto een emotie vertaalt. De foto’s zetten aan tot reflectie en gesprek.
Jasmijn Duterloo (1975, ‘s-Hertogenbosch) rondde in 2016 de Fotoacademie af. “Mijn verleden tijd bestaat niet meer. Wat rest zijn herinneringen, opvoeding en familieverhalen. Maar deze zijn als feit onbetrouwbaar. Toch baseer ik ieder besluit voor mijn toekomst op mijn verleden.” In Duterloo’s werk spelen tijd en identiteit een grote rol. Zij start vaak met een leemte in haar verleden of een onbetrouwbare herinnering. Zij verzamelt verhalen en ideeën, waarin ze zichzelf verplaatst door ze na te spelen en dat te filmen of fotograferen. Tenslotte maakt ze gaten en vormen in de foto’s, waardoor de leemtes tastbaar worden.
-
- Jasmijn Duterloo
-
- Vera van Almen
-
- Rachel de Liefde
-
- Nienke Steinitz
10 jaar verzamelen – over dode dingen ( t/m 23 september 2018)
De laatste aai – eerbetoon aan dode dieren (vanaf 4 oktober)
