Heb je na je dood nog tijd om afscheid te nemen? Het filmgedicht IK BEN van de Amsterdamse filmmaker Mirella Muroni speelt met het idee dat ook mensen die plotseling sterven, de kans krijgen om hun geliefden gedag te zeggen. De poëtische film ging in première bij Museum Tot Zover en is tot en met 5 mei 2019 te zien in de videozaal.
Op de terugweg van een hockeytraining krijgt studente Viola (Vi) een ongeluk met haar fiets. Na het ongeluk krabbelt ze overeind en gaat ze naar haar vriendje Kik voor hulp. Kik, die op dat moment aan het werk is als nachtportier, gedraagt zich vreemd. Dan begint het te regenen en de regen lijkt een geheim te herbergen. Vi stelt zichzelf de vraag: ‘Waar ben je?’ En telkens als ze zichzelf antwoord wil geven op die vraag begint ze haar zin met: ‘Ik ben…’
Ballade in beeld
De film gaat over een jonge vrouw die bij een verkeersongeluk om het leven komt, maar dat niet meteen doorheeft. Vanuit haar perspectief wordt verteld hoe het is om afscheid te nemen als je plotseling overlijdt. Afscheid nemen vanuit een andere dimensie, in een parallelle wereld.
Mirella Muroni verstaat de kunst om een zwaar onderwerp met schoonheid en poëzie verteerbaar te maken. Met beeldrijm, sferische shots en een voice-over maakt ze van IK BEN een filmgedicht, een ballade in beeld.
Het idee van de film stamt uit de periode dat Muroni’s vader plotseling overleed aan een hersenbloeding. Ze kon niet geloven dat dit het einde was. Dat hij zijn kleindochter niet zou zien opgroeien, niet zou weten hoe het Mirella en haar gezin zou vergaan. “In mij groeide de gedachte dat hij tóch een blik mocht werpen op mijn toekomst en de hoogtepunten uit mijn leven. Misschien dat de doden in een andere dimensie alvast een kijkje mogen nemen in de toekomst, voordat ze naar hun volgende bestemming overgaan?”
IK BEN is geselecteerd door EYE International. De jury is lovend over de cinematografische kwaliteit en het duidelijke handschrift van de filmmaker. De film wordt ingezonden voor buitenlandse festivals. IK BEN (16 minuten) is tot en met 5 mei 2019 te zien in de videozaal van Museum Tot Zover. De film is financieel mogelijk gemaakt door Amsterdams Fonds voor de Kunst, DELA, Yarden, Museum Tot Zover, VSBfonds en Cinecrowd.
Over de maker
Mirella Muroni is regisseur en scenarist te Amsterdam. Ze heeft een Caribische moeder en een Italiaanse vader. Ze is in 1995 afgestudeerd aan de Nederlandse Film en Televisie Academie (NFTA) in de specialisaties scenario en regie fictie. Haar handschrift is barok en neorealistisch. Dit is haar vaders schuld: hij is tenslotte Italiaan en Muroni zag als klein meisje alle belangrijke Italiaanse films samen met hem. Van april 2016 tot april 2017 deed Muroni onderzoek naar haar authentieke vertelstem voor film en proza, dankzij het Ontwikkelbudget van het Amsterdamse Fonds voor de Kunst. Het ontwikkelen van Filmgedicht IK BEN is daar een direct resultaat van. Naast het maken van korte films en het regisseren van theatervoorstellingen (Rode Hoed, KIT, De Krakeling) , schrijft Muroni ook proza en gedichten.
Credits:
Scenario en Regie: Mirella Muroni
Cast: Joy Wielkens (Viola), Wieger Wobbe Windhorst (Kik), Helen Kamperveen (Mom)
Camera: Jurgen Lisse
Editing: Sander den Broeder
Productie: Aida Maria Productions.
-
- Mirella Muroni
