Dit interview is eerder gepubliceerd in Vakblad Uitvaart, in december 2016
Patrik Straver (44) is eigenaar van uitvaartvervoersbedrijf Straver Mobility in Gouda. Uitvaartondernemers kunnen er niet alleen vervoer, maar ook ondersteuning voor de overledenenverzorging inhuren.
Hoe bent u in deze branche terechtgekomen?
“Mijn opa werkte in een stalhouderij. Toen dit bedrijf failliet ging, nam hij 5 auto’s over. Hij zette daarmee een bedrijf op, dat gespecialiseerd is in gelegenheidsvervoer. Ik was al op jonge leeftijd betrokken bij het bedrijf. Ik waste op twaalfjarige leeftijd de auto’s en op mijn zestiende hielp ik al met het overbrengen van overledenen. Dat ik in 2004 het bedrijf zou overnemen, daar was geen twijfel over mogelijk, maar het was wel een bewuste keuze.”
Wat doet uw bedrijf?
“Vroeger had ieder taxibedrijf ook een volgauto en een lijkwagen die werden ingezet wanneer iemand in de omgeving was overleden. Dat is nu wel anders. Wij hebben verschillende soorten rouw- en volgauto’s en mijn bedrijf kan zelfs aan bijzondere wensen gehoor geven door bijvoorbeeld een motor met zijspan, een oldtimer, loopkoets of fiets aan te bieden. Ook hebben we een kistendepot en allerlei benodigdheden om de overledene thuis op te baren. De uitvaartondernemer kan praktisch alles bij ons inhuren. We verzorgen het vervoer direct na een overlijden, zo brengen we bijvoorbeeld de overledene van het ziekenhuis of verzorgingshuis naar huis, het mortuarium of het uitvaartcentrum. Natuurlijk doen wij ook het ceremoniële gedeelte; het vervoer op de dag van de uitvaart.”
Hoe ziet uw werkdag eruit?
“Mijn rol in het bedrijf is in de afgelopen jaren best veranderd. We hebben in het verleden een aantal overnames kunnen doen waardoor we een groter deel van de markt kunnen bedienen. Waar ik vroeger een ‘meewerkende directeur’ was, sta ik nu meer boven de organisatie. Natuurlijk, ik loop iedere dag mijn ronde, vraag bij de planning of alles goed gaat en of er bijzonderheden zijn. Mijn vader deed de planning en de administratie nog zelf. Dat kan ik door de grootte van het bedrijf echt niet meer zelf doen. Ik ben vooral bezig met de grote lijnen: hoe we kunnen innoveren, relaties onderhouden, bijsturen, verbeteren.”
Wat zijn de ontwikkelingen in uw vakgebied?
“Uitvaartland is aan het veranderen. Waar vroeger een uitvaart redelijk standaard was, zijn er nu grotere extremen. Sommige mensen hebben uitgebreide wensen voor het afscheid, terwijl anderen een uitvaart op budgetniveau organiseren. Het is een uitdagende taak om voor iedereen een passend product te bieden. Wij zijn een lokaal bedrijf in Gouda, dus aanvragen bovenregionaal of landelijk zijn dan lastig in te vullen. Daarom heb ik een samenwerkingsverband met een aantal andere regionale vervoerders in Nederland opgezet: Parumo. Door deze samenwerking hebben we een landelijke dekking, kunnen we kennis delen en elkaar ondersteunen bij ondercapaciteit.”
Kijkt u anders naar de dood door dit werk?
“Mijn bedrijf verzorgt een belangrijk deel van de uitvaart, daardoor ben ik me zeer bewust van de dood. Professioneel gezien kan ik er zo mee omgaan dat een overlijden mij niet altijd persoonlijk raakt. Toch zijn er natuurlijk situaties die me zeker iets doen, bijvoorbeeld wanneer een heel jong iemand is gestorven.”
Bestaan er misverstanden over uw werk?
“Er zijn mensen die denken dat het rouwvervoervervoer door de uitvaartverzorger wordt gedaan, terwijl zij deze dienst juist bij ons inhuren. Men weet bovendien niet altijd dat de chauffeur en bijrijder speciaal opgeleide mensen zijn die bijvoorbeeld ook postmortale zorg geven.”
auteur: Alexandra Sweers
