Dit interview is eerder gepubliceerd in Vakblad Uitvaart van oktober 2017
Jörgen Versteeg (39) en zijn vrouw Jolanda Bazen vormen samen het duo Luizter. Zij maken bijzondere muzikale Luizterverhalen tijdens een uitvaart. “Als ik op de uitvaart van mijn vader kan optreden, “Als ik op de uitvaart van mijn vader kan optreden, kan ik het overal.”
“Ik ben pianist en mijn vrouw Jolanda vertelt en zingt. We begonnen in 2008 met het maken van live achtergrondmuziek bij bruiloften, recepties en diners. In 2014 werden we gevraagd om een kort theaterprogramma te maken. Jolanda kwam met het idee om de levensloop van de mens te vertellen en te bezingen met behulp van liedfragmenten uit bekende popsongs. Vanaf de blijde verwachting – bijvoorbeeld met het lied ‘Take your time girl’ van Niels Geusebroek – tot aan het einde van het leven met een lied als ‘Zo stil’ van Bløf. Dat sloeg goed aan bij het publiek, we zagen dat zelfs bij de stoerste mannen in het publiek de tranen in de ogen stonden.
In november 2016 overleed mijn vader nadat hij lang ziek was geweest. Jolanda en ik hebben tijdens de uitvaartdienst zijn levensverhaal muzikaal verteld. Dat was heel heftig, maar ook heel puur en recht vanuit ons hart. Het voelde daarna wel vreemd om tijdens de condoleance complimenten te krijgen; wij waren daar helemaal niet mee bezig. Voor ons gevoel waren we de zoon en schoondochter die afscheid namen en waren we niet aan het optreden. Later konden we het relativeren en dachten we; het is eigenlijk zonde om dit voor onszelf te houden.
Dit jaar hebben we de levensloop van verschillende mensen mogen vertellen tijdens een herdenkingsdienst of uitvaart. Ondertussen hebben we ook al een tweede verteller en pianist die op andere gelegenheden optreden. Dat zijn Roosje Hendrickx en pianist Dennis van Velthoven. Om een Luizterverhaal te maken, gaat de verteller vooraf in gesprek met de familie. We proberen daarbij niet de algemene wendingen te benoemen; iedereen is natuurlijk ooit geboren en gaat naar school. Het moet juist heel persoonlijk en uniek worden. Met muziekfragmenten uit bekende popliedjes leggen we de nadruk op het verhaal. De pianist blijft continu spelen en de verteller schakelt naadloos tussen vertellen en zingen. Hoewel we met z’n vieren zijn, doen Jolanda en ik het gros van de optredens. Het is inmiddels echt onze professie geworden.
De ene uitvaart is emotioneler dan de andere natuurlijk, maar ik kan het goed aan. Als ik zelfs op de uitvaart van mijn vader kan optreden, dan kan ik het overal. We willen het altijd zo mooi mogelijk doen dus dat vraagt om een investering. We zijn twee tot drie dagen bezig, met eerst interviewen, dan het schrijven en instuderen van het optreden. Eigenlijk is alle muziek mogelijk en de nabestaanden mogen dat ook aangeven. Of ze nu Guns N’ Roses of DJ Paul Elstak willen, wij maken er een zacht en lief liedje van. Zo hebben we ooit een carnavalslied gebruikt dat in zijn originele vorm echt ongepast zou zijn, maar op onze manier wel heel mooi bij de situatie paste. We doen alles in overeenstemming met de familie, maar de echte uitvoering zien en horen zij ook pas tijdens de uitvaart. Dit werk heeft mij veel meer in aanraking gebracht met afscheid nemen en de dood. We komen veel vaker in uitvaartcentra en crematoria, waardoor de dood gevoelsmatig dichterbij komt. Het heeft mij geholpen te accepteren dat de dood ooit komt. Maar met ons optreden willen we juist de schijnwerpers op het leven zetten en alles wat daar mooi aan was. Een Luizterverhaal is een prachtig levensdocument en echt het mooiste wat wij aan nabestaanden kunnen geven.”
auteur: Alexandra Sweers