Dit interview is eerder gepubliceerd in Vakblad Uitvaart van november 2017
Foto: PR
Roland Lap (51) helpt als eigenaar van BoedelZ Woningontruiming nabestaanden bij het ontruimen van de woning. “Ik kan aan de spullen zien wat voor een persoon iemand was.”
“Vaak zijn het de dochters die mij bellen, zij nemen het voortouw. De familie heeft dan al de woning van de overledene doorgelopen om de dierbare spullen uit te zoeken. Het is vrij kort na de uitvaart wanneer ik een woning kom opruimen. Het huis moet snel leeg, want de huur is opgezegd. In het verpleeghuis is dat vaak nog eerder; die kamers moeten na overlijden binnen een paar dagen opgeleverd worden. De familie is meestal niet enorm emotioneel, maar vooral in de regelmodus. Ik loop de woning door en zie binnen tien minuten al wat geld kan opleveren en geveild moet worden en wat naar de kringloop of een ander goed doel kan. Ik heb als kunstliefhebber altijd veel interesse gehad in design en antiek. Inmiddels kan ik goed
inschatten wat waarde heeft en wat niet. Mijn medewerkers zijn nog redelijk jong en weten nog niet altijd wanneer iets weg mag of geveild moet worden. Zo werd er laatst bijna een metalen ventilator uit de jaren vijftig weggegooid, terwijl het een design-ventilator was. Ik ben daarom bij alle ontruimingen die we doen.
Soms komen we alsnog spullen tegen die emotionele waarde kunnen hebben. Wanneer ik bijvoorbeeld fotoboeken in een berging vind, dan maak ik daar even een foto van. Die stuur ik dan via whatsapp naar de familie om te kijken of ze de spullen alsnog willen hebben. Ik werk niet met een container voor de deur, want ik wil voorkomen dat omwonenden erin gaan zoeken. Alles wordt netjes afgevoerd met onze eigen bus. Persoonlijke spullen als foto’s en administratie worden apart vernietigd. Die wil je niet bij het oud papier gooien. De harde schijf van een computer wordt ook apart vernietigd.
Het is onvoorstelbaar hoeveel spullen oudere mensen bewaren. Enorm veel kleding en bijvoorbeeld plastic tassen. Dan heb ik ineens een tas van de V&D van dertig jaar geleden in mijn handen. Ik hoef de eigenaar van de woning niet te kennen om toch een beeld van hem of haar te krijgen. Ik kan aan de woning en spullen vaak al zien wat voor een persoon iemand was en welk beroep hij of zij had. En het zijn niet altijd oude mensen waarvan we het huis ontruimen. Gisteren ruimden we spullen op van een 47-jarige man. Hij had een vitrinekast vol met Duitse bierglazen. Dan krijg je toch een beeld van iemand. Af en toe sta je wel stil bij het leven van die persoon, toch wordt het nooit te persoonlijk voor mij.
Soms komen we bijzondere dingen tegen zoals een hele verzameling miniatuurtreinen of zelfs een pak geld. Daarom is het zo belangrijk om een betrouwbaar bedrijf de woningontruiming te
laten doen. Geloof me, er zijn veel sjoemelaars en sjacheraars onder ontruimers. Ik word vaak aanbevolen door uitvaartondernemers, maar merk ook dat vooral de uitvaartondernemers die al wat langer bestaan, niet altijd meedenken met de nabestaanden. Vraag eens: ‘Heeft u al nagedacht over het leeghalen van het huis? Daar zijn professionele bedrijven voor.’ We kunnen zelfs samen met de familie opruimen. Dan komt mijn vrouw, zij is professional organizer, langs om spullen uit te zoeken en te helpen bij het maken van de keuze: wegdoen of houden. Of het bij mij thuis opgeruimd is? Je weet wat ze zeggen hè? Mijn vader was tandarts en wij waren thuis de laatsten waarvan de tanden werden gecontroleerd. Dus ja, bij mij thuis staan erg veel spullen.”
auteur: Alexandra Sweers
