Houden van en je verbinden met de Ander stopt niet door ziekte en dood. Het definitieve van het afscheid veroorzaakt een geestelijke pijn, die zich ook vaak uit in lichamelijke pijn. Je zoekt troost. Het beschouwen van kunstwerken kan hiertoe bijdragen. Op verschillende manieren en vanuit verschillende invalshoeken tonen kunstwerken levensbeschouwelijke kwesties, waaronder het omgaan met afscheid, pijn en het zoeken naar troost. Uiteindelijk is ook de pijnervaring terug te voeren op één kernvraag: hoe wordt leven weer de moeite waard, zowel voor onszelf als voor degenen met wie we nu doorleven? Kunstenaars kunnen ons ertoe zetten om verlies en rouw te leren (ver)dragen. Hoe ervaren we ons leven weer als zinvol? Hoe werken de relaties tussen verlies, rouw, troost en zingeving? Veel kunstwerken tonen hoe een pijnervaring kan worden omgevormd tot een zoektocht naar bezinning en innerlijke rust die kan uitmonden in troost. De kunsten zijn methoden om in relatie met ‘verloren’ geliefden om ons heen verder te leven. Beeldende kunsten kunnen fungeren als vindplaatsen van troost in hernieuwde levensbeschouwing.
Cora Westerink voltooide de eerstegraads lerarenopleiding tekenen aan de academie voor beeldende vorming in 1990. Daarna bouwde zij een beroepspraktijk op als beeldend kunstenares. www.corawesterink.eu.
Lezing op maandag 24 maart 2014 in de aula van Crematorium Tilburg. Aanvang 20.00 uur (geen entreekosten, koffie en thee gratis). Graag aanmelden via info@zmbr.nl www.nietmeerbeter.nl
